EY: Bałtycki terminal LNG może zrewolucjonizować rynek gazu w Europie Środkowej

Jak wskazuje raport EY z terminala LNG mogą korzystać Słowacja, Litwa, Łotwa, Estonia, Finlandia, czyli kraje uzależnione od dostaw gazu z Rosji, a także Czesi, Szwedzi i Duńczycy. Wielkość i przepustowość terminalu pozwoli Polsce eksportować gaz do innych krajów. Pod warunkiem, że zbudowana zostanie odpowiednia infrastruktura do jego transportu.

Bałtycki terminal LNG w Świnoujściu budowany nakładem ponad 2,8 mld złotych (łączne nakłady inwestycyjne na całą infrastrukturę związaną z funkcjonowaniem terminalu wynoszą ponad 4,4 mld PLN) to jedna z największych polskich inwestycji energetycznych ostatnich lat. Będzie służył do przyjmowania skroplonego gazu ziemnego przywożonego do Polski statkami z krajów takich jak m.in. Katar. Następnie skroplony gaz będzie w terminalu magazynowany i poddawany regazyfikacji (przekształceniu cieczy w stan gazowy), po czym będzie wpuszczany do sieci gazociągowej. Początkowa roczna zdolność regazyfikacji terminalu wyniesie 5 mld m3. Odpowiada to mniej więcej 1/3 polskiego popytu na gaz ziemny. Istnieje jednak możliwość rozbudowy mocy terminalu o połowę – do 7,5 mld m3 rocznie (takie zapotrzebowanie potwierdziło badanie market screening zrealizowane przez spółkę Polskie LNG). Świnoujski terminal będzie jedyną tej wielkości instalacją w Europie Północnej i Środkowo-Wschodniej i jedną z największych na całym kontynencie.

– Terminal znacząco poprawi naszą pozycję negocjacyjną w zakresie kluczowych kontraktów importowych na gaz ziemny. Ale może on pomóc nie tylko nam – zaznacza Aleksander Gabryś, menadżer w Grupie Energetycznej EY.

Eksperci firmy doradczej EY w swojej analizie podkreślają, że budowa terminalu będzie korzystna z punktu widzenia bezpieczeństwa energetycznego nie tylko Polski, ale też całej Europy Środkowo-Wschodniej. Terminal pozwoli na dywersyfikację źródeł dostaw i może przyczynić się do obniżenia cen gazu w całym regionie, a nawet w krajach skandynawskich. Dziś takie kraje jak Litwa, Łotwa, Estonia, Finlandia czy Szwecja są praktycznie w 100% uzależnione od dostaw gazu zza granicy (za wyjątkiem Szwecji, która importuje gaz z Danii, pozostałe kraje uzależnione są od dostaw rosyjskich). Słabo zdywersyfikowane źródła dostaw mają też Słowacy, Rumuni czy Bułgarzy.

– Transportowanie LNG drogą morską przyczyniło się do większego otwarcia rynków paliw na świecie. Historycznie, ceny LNG przełożyły się na spadek spotowych cen gazu ziemnego w Europie Zachodniej – wyjaśnia Aleksander Gabryś.